தனுவாய்ப் புருஷனுட தன்வாக்குக் கேளார்கள்
தெய்வ நிலைகள் தேசமதில் காணாது
மைநெறியப் பெண்ணார் மனுநீதங் காணாது
இராச நெறிநீதம் இராத்தியத்தில் காணாது
பிராயம் வருமுன்னே பெண்கள் நிலையழிவார்
தெய்வ மடவார் தேசமதி லேவருவார்
வைய மறிய மாலையிட்டு வாழ்ந்திருப்பார்
பார்பதியாள் ஈசொரியாள் பரமே சொரியாளும்
சீர்பதியாள ளான சீதாதே விமுதலாய்க்
கன்னி குமரி கயிலைபுகழ் மாதரெல்லாம்
உன்னி யவர்கள் ஒருதலத்தி லேகூடி
வாழ்ந்திருப்பார் மங்களமாய் மக்கள்கிளை வாழ்வுடனே
தாழ்ந்திறந்து மாகலியன் தன்னால் மடிந்திடுவான்
தானமதுமாறி தானிறப்பார் கோடியுண்டு
வானஇடியால் வம்பர்சிலர் மடிவார்
பெண்ணாலே ஆணழிவு ஆணாலே பெண்ணழிவு
கண்ணான மதலை கைமதலை தானழியும்
நட்சத்திரத்தால் நாலிலொரு பேரழிவார்
இச்சை மிகுதியுள்ள இயலான மானிடவர்
நஞ்சுதின்று அழியும் நாண்டுகொண்டு தானழியும்
வஞ்சினத்தாலே வலுவிலங்கிலி ருந்தழியும்
மூட்டைக்கடித்தால் மோசம்வரும் சிலருக்கு
நாட்டில் பலகேடு நாளுக்கு நாளுண்டாகும்
துட்டமிருகமதால் நட்டமிகக்காணும்
துட்டவியாதிக்கூடி நட்டப்படுத்துஞ்சிலரை
பொய்யொடு பசாசு புகிந்துநகர் அழியும்
வைகுண்டர் முடியாழும் வையகத்து சான்றோரை
இப்படியே யிந்தக் கலிமாயும் லக்கெனவே
அப்படியே மாமுனிக்கு அருளச் சிவனாரும்
பின்னு முனியும் பிஞ்ஞகனோ டேகேட்பான்
விளக்கவுரை :